Donderdag barbecue-dag. Waar in sommige Nederlandse huishoudens op deze dag een patatdagje ingeburgerd is, gaan Argentijnse families los op de braadijzers. En dan niet een rond Webertje op plastic wieltjes of een gasbom met roestvrijstalen klep. Nee, een echte asado doe je op een stalen rooster zo groot als een kinderbedframe, met een naast gelegen open haard om gloeiend houtskool te genereren.
Hier in de Mendozaanse wijk zijn de meeste huizen fors ommuurd en anders ontnemen dikke heggen het zicht wel op de privé tuinen. Boven de omheiningen zijn echter de schoorsteentopjes waar te nemen van de talloze buiten-barbecues, onmisbaar in de Argentijnse keuken. We doen de asado niet zelf, maar laten ons verrassen en bedienen door dos manos. Een karakteristiek stelletje uit de buurt, de één een bol manneke en de ander een langwerpige goedzak – al gauw door ons liefkozend Peppi y Koki genoemd. Het zelfvoorzienende stel heeft dozen met drank, zakken empanadas en lappen vlees mee genomen. Dit kon nog wel eens een lang avondje worden.
Met enige interesse volgen we de inleidende beschietingen op het kinderbedframe. Droog hout van één of ander specifiek merk wordt netjes gestapeld op de open haard en de tussenliggende gaten gevuld met proppen krant. De aangestoken brandstapel wordt aangejaagd met een papieren waaier totdat de vlammen het stenen plafond van de barbecue kietelen. Het hout brandt en verkruimelt in roodgloeiende stukjes, die met een pook worden verkleind en door het rooster vallen. Ze dienen als kolen voor onder het kinderbedframe, waar ze eerst de empanada amuse verwarmen en daarna de verschillende delen rund verhitten.
We zitten buitenshuis, onder een donkere zwoele hemel met de mobieltjes telefona non grata. We krijgen een typisch Argentijns vriendendrankje aangeboden in een zwarte koud-houdt-beker, met een zilveren randje. De bedoeling is dat we om beurten een flinke teug nemen van deze cola met dampo, maar we kijken het gegeven paard liever in de bek. Zelfs Bas blijkt gewoon “nee” te kunnen zeggen. Hulde! Voor hem, voor ons, en voor Peppi y Koki. Het eten is overweldigend, zowel in kwaliteit als in kwantiteit. En als dan de eerste druppels vallen van een zomers noodweertje, wacht ons niets anders dan een balansnachtje.
