Het bezoek aan Argentinië geeft het woord inflatie een geheel andere lading. In Nederland worstelden we in 2022 met 10% inflatie en dalende koopkracht, wat we allemaal voelen in de portemonnee. Hongarije en Turkije doen daar een schepje bovenop, met respectievelijk 25% en 65% toegenomen prijzen het afgelopen jaar. Maar in Argentinië zijn ze echt helemaal hieperdepieper geworden met een inflatie van 95%. Het levert een hoop interessante ervaringen met de lokale economie op.
Aan het begin van de week kreeg je officieel 185 Argentijnse pesos (ARS) voor een dollar. Op de zwarte markt echter wordt dit een Blue Dollar en krijg je er precies twee keer zoveel voor. Een doorlopende korting van 50% dus, maar als je je geld niet snel genoeg uitgeeft wordt je korting wel minder.
Iedereen doet het met iedereen, vaak in een cueva maar soms ook gewoon thuis of op straat. Wij deden het in eerste instantie met George, die er net zoals ons heel blij van werd. Maar ook al krijg je dubbel beloond, de pesos raken een keer op. Evert Jan en Rutger togen naar het delicatesse winkeltje waar eerder een kaasplankje bij elkaar gekocht was. De uitbater – een rugbyer in ruste – sprak wat Engels en kwam sympatiek over, dus we gokten het er maar op dat we bij hem wat Blue Dollars kwijt konden.
We troffen hem onder een kromme plataan voor zijn winkeltje, in gesprek met een Argentijnse pensionado. De begroeting was allerhartelijkst en na het over-en-weer delen van een cómo estas vroegen we waar we geld konden wisselen in het dorp. De interesse was duidelijk gewekt en 500 dollar ook geen probleem. De rugbyer en de pensionado gingen weer verder met hun gesprek, wat voor ons lastig te volgen was. Evert Jan – zeker niet de geduldigste Man – begon na een minuut of vijf allerlei alternatieven op te sommen, sommigen vergezeld van complottheorieën. Het gesprek onder de plataan belandde plots in een eindfase en de rugbyman liep naar zijn 4×4, die geparkeerd stond naast het winkeltje. Hij kwam terug met een plastic zak met inhoud en wenkte ons de winkel in, waar zijn vrouw andere klanten hielp. De rugbyman en vrouw gaven elkaar geen kik, terwijl hij doorliep naar achteren. Een halve minuut later verscheen hij weer achter de vitrine met borrelkaas en vroeg Evert Jan of hij soms naar de WC moest. Toevallig moest hij dat en hij vertrok naar het achterkamertje, samen met de rugbyer. Het duurde niet lang of Evert Jan kwam de winkel weer in met een grote bobbel in zijn broek. De tegenovergelegen Dandy supermercado werd bezocht en de overgebleven pesos onder de Mannen verdeeld. Daartussen ook een briefje van 50 ARS, waardoor we eindelijk de condor gezien hebben!
Een hieperdepieper economie krijgt een andere logica. De pesos moeten rollen en de dollars verstopt, zodat de restaurants lekker vol zitten en de matras thuis steeds duurder wordt. Nieuwe schoenen worden gekocht met afbetalingstermijnen, zodat ze naar verloop van tijd steeds minder duur kosten. Een huis kopen, echter, doe je met een sporttas vol blue cash.
Een zorgelijke maar bijzondere economie, met 15 verschillende koersen waarvan de Blue Dollar er maar één is. De lonen stijgen wel wat mee met de inflatie, maar niet voldoende waardoor ondertussen al de helft van de Argentijnen onder de armoedegrens leeft. En daar is niet veel hieperdepiep aan.